Τα λιμνάζοντα εκατομμύρια του Ελληνικού Δημοσίου.

 Από το 2009 και έπειτα, το ελληνικό κράτος εισήλθε στη δίνη του αυστηρού δημοσιονομικού ελέγχου, με σκοπό τη βελτίωση των οικονομικών του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη θέσπιση πολλών νομοσχεδίων, που αποσκοπούσαν στην άμεση ή τουλάχιστον στην αποτελεσματικότερη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου. Έτσι, τουλάχιστον, θέλαμε να πιστεύουμε…

Ωστόσο, όχι μόνο η πολυνομία αλλά και οι αντιφατικές διατάξεις προκάλεσαν «πονοκέφαλο» στην επίλυση δύσκολων θεμάτων, που σαν απότοκο είχαν τη δημιουργία περισσότερης γραφειοκρατίας. Ένα τέτοιο νομοσχέδιο, που θεωρητικά είχε σκοπό να επιλύσει ακανθώδη ζητήματα, που αφορούσαν τις κληρονομιές, ήταν και το αντίστοιχο για τις σχολάζουσες κληρονομιές, ο βασικός νόμος 4182/2013.

Ο νόμος αυτός λειτουργεί ως εξής: ένα φυσικό πρόσωπο πεθαίνει και οι πλησιέστεροι συγγενείς του, για δικούς τους λόγους, αποποιούνται την κληρονομιά, συνολικά. Σύμφωνα με τις διατάξεις του 1824 του Αστικού Κώδικα τελευταίος «κληρονόμος» του θανόντος είναι το Ελληνικό Δημόσιο.

Ενώ θα περίμενε κανείς ότι, εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο είναι ο τελικός αποδέκτης και, λογικά, θα προέβαινε σε εκείνες τις ενέργειες, που σκοπό θα είχαν την πώληση της κινητής και ακίνητης περιουσίας με ταχείς ρυθμούς, θα διαπιστώσει ότι κάθε άλλο παρά ταχείς ρυθμοί υπάρχουν.

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: το Ελληνικό Δημόσιο δύναται να ρευστοποιήσει την περιουσία του θανόντος, εφόσον υφίστανται χρέη. Και ρωτά κανείς εύλογα: και εάν δεν υπάρχουν, τότε, εάν υπάρχει ακίνητο, θα ρημάξει από τα χρόνια; Άλλη περίπτωση: εάν το Ελληνικό Δημόσιο είναι αποδέκτης κληρονομιάς ακίνητης περιουσίας (ενιαίο ακίνητο), η οποία είναι διηρημένη σε οριζόντιες  ιδιοκτησίες, τότε θα εκποιήσει την ιδιοκτησία εκείνη, που τυχόν καλύπτει τα χρέη, εφόσον υπάρχουν, και μόνο.

Εάν όμως, η ρυμοτομία του ακινήτου είναι τέτοια, που να καθιστά ευχερή την πώλησή του σαν σύνολο, τότε χάνεται μια μεγάλη ευκαιρία εκποίησης, αξίας πολλών εκατομμυρίων. Γιατί ποιος θα ενδιαφερόταν να αγοράσει σε πλειστηριασμό ένα διαμέρισμα κατά 50% ή μία εκ των πολλών διηρημένων ιδιοκτησιών ενός ενιαίου ακινήτου και να έχει «γείτονα» το Ελληνικό Δημόσιο;

Με τα παραπάνω παραδείγματα, που επαγγελματικά έχω συναντήσει ως εκκαθαριστής κληρονομιάς, αποθαρρύνονται οι επίδοξοι αγοραστές, με συνέπεια πολλά ακίνητα να «ρημάζουν». Χάνεται μια ευκαιρία για το Ελληνικό Δημόσιο να αντλήσει αρκετά εκατομμύρια από τις εκποιήσεις. Φυσικά, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας: το Δημόσιο να γίνει «manager» και όχι τηλε-θεατής ακινήτων προς κατάρρευση.

Απαιτείται, λοιπόν, νομοθετική παρέμβαση η οποία θα καλύπτει δύο βασικές συνισταμένες: την ταχύτητα και τη αποπεράτωση της εκποίησης, με σκοπό την άντληση εσόδων, όχι μόνο για να αποπληρωθούν τα χρέη της κληρονομιάς προς τρίτους, αλλά και το υπόλοιπο να εισέλθει στα δημόσια ταμεία και να διοχετευθεί σε κοινωφελείς σκοπούς.

Οι εκλογές μέσα από τα μάτια ενός δικηγόρου ή αλλιώς περιγραφή της εκλογικής διαδικασίας εκ των έσω…

Κάθε τέσσερα χρόνια, κατά κανόνα, διενεργούνται εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης ή τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε αυτές συμμετέχουν οι Έλληνες πολίτες, που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Όποιος δεν είναι εγγεγραμμένος σε αυτούς δεν ψηφίζει. Τόσο απλά. Με την επίδειξη λοιπόν αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατηρίου ή διπλώματος οδήγησης όποιος θέλει μπορεί να ψηφίσει στο αντίστοιχο εκλογικό τμήμα. Η διαδικασία αυτή αφορά τους «απέξω», δηλαδή τους ψηφοφόρους. 

Τι συμβαίνει, όμως, με τους δικηγόρους; Πώς είναι εκεί που βρίσκονται και γιατί όχι κάπου αλλού; Τι δύναμη διαθέτει ένας δικηγόρος εντός της αίθουσας, όπου διενεργείται η εκλογική διαδικασία;

Η έναρξη πραγματοποιείται με αίτηση του ταμειακώς εντάξει δικηγόρου στο δικηγορικό σύλλογο της περιοχής του για τη συμμετοχή του ως δικαστικού αντιπροσώπου. Η συμμετοχή είναι οικειοθελής και μπορεί όποιος επιθυμεί να αιτηθεί της εξαίρεσής του από την κλήρωση. Σε ποσοστό 77,5 % των δικαστικών αντιπροσώπων είναι δικηγόροι, 17% δικαστικοί υπάλληλοι, 3% ασκούμενοι δικηγόροι και 2,5% συμβολαιογράφοι.

Η κλήρωση πραγματοποιείται σύμφωνα με τη γλώσσα προγραμματισμού Java και στη συνέχεια εξετάζει ο αλγόριθμος τη προτίμηση του κάθε δικηγόρου σύμφωνα με την περιοχή προτίμησής του. 

Εφόσον, ο δικηγόρος επιλεγεί σε μια θέση, ενημερώνεται μέσω του δικηγορικού του συλλόγου και σε προκαθορισμένη ημέρα και ώρα μεταβαίνει να παραλάβει το διορισμό του. Κατόπιν, σε καθορισμένη ημέρα και ώρα μεταβαίνει στο γραφείο της κοινότητας ή του Δήμου προκειμένου να παραλάβει το εκλογικό υλικό, που είναι εκλογικοί κατάλογοι, υπολογιστής ή κινητό για τη μετάδοση των αποτελεσμάτων στο υπουργείο εσωτερικών και χαρτική ύλη. Εννοείται ότι ο δικηγόρος από τη στιγμή της παραλαβής του ανωτέρω σάκου είναι υπεύθυνος για την ορθή φύλαξή του, αλλιώς υποπίπτει σε ποινικό αδίκημα.

Κατά την προκαθορισμένη ημερομηνία των εκλογών, ο δικηγόρος οφείλει να έχει ανοίξει το εκλογικό του τμήμα, να το έχει τακτοποιήσει και να έχει προετοιμάσει το χώρο για την εύρρυθμη παρουσία όλων εντός της αίθουσας, του ιδίου, γραμματέων, εφορευτικής επιτροπής, εκπροσώπων συνδυασμών. Ο χώρος, συνήθως σχολείο, φυλάσσεται από την αστυνομία πριν όσο και κατά τη διάρκεια των εκλογών. Οι εκλογές ξεκινούν από τις 7 το πρωί και λήγουν στις 7 το απόγευμα. Κατ’εξαίρεση, μπορεί να διαρκέσουν και λίγη ώρα παραπάνω εξαιτίας κωλύματος στην εκλογική διαδικασία.

Όποιος προσέρχεται εντός της αίθουσας πρέπει να επιδεικνύει την αστυνομική του ταυτότητα. Οι γραμματείς τον ψάχνουν στους εκλογικούς καταλόγους, τον διαγράφουν και στη συνέχεια, αφού πάρει τα ψηφοδέλτια από τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής μπαίνει στο παραβάν. Επιλέγει το συνδυασμό της επιλογής του και βγάζει την προστατευτική ταινία από το φάκελο, διπλώνοντας στα 4 το ψηφοδέλτιο. Η προτίμηση σε έναν υποψήφιο είναι αποκλειστικά στα αριστερά του ονόματος, με σταυρό και μέχρι συγκεκριμένο αριθμό σταυρών ανά εκλογική περιφέρεια.

Είναι άκυρο ένα ψηφοδέλτιο που είναι σημειωμένο με άλλο χρώμα, με κυκλωμένο όνομα ή με –χ- ή με τικ. Επίσης, είναι άκυρο εφόσον είναι γραμμένο ένα σύνθημα ή ένα ποίημα. Εάν ένα ψηφοδέλτιο δεν έχει σταυρό θεωρείται λευκό και προσμετράται κανονικά στην παράταξη που έχει επιλεγεί.

Κάτι που είναι σχετικά άγνωστο για το ευρύ κοινό είναι το τι συμβαίνει στην περίπτωση που εμφανιστεί ένας εκλογέας με κινητικά προβλήματα. Σαφώς έχει προτεραιότητα προσέλευσης όπως το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι υπέργηροι συμπολίτες. Στην περίπτωση όμως που δεν είναι δυνατή η προσέλευσή του στην αίθουσα, τότε ο δικαστικός αντιπρόσωπος, με τους γραμματείς και ένα μέλος της εφορευτικής επιτροπής πηγαίνουν με τα ψηφοδέλτια και το φάκελο στο χώρο όπου βρίσκεται ο εκλογέας. Όσο το επιτρέπει ο χώρος απομονώνεται ο εκλογέας για να ψηφίσει και ο δικηγόρος αφού σφραγίσει το φάκελο φεύγει.

Επίσης, εντός του παραβάν έχει δικαίωμα να μπει ο εκλογέας μόνος του. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση ενός υπέργηρου ατόμου; Συνήθως, ο συνοδός επικαλείται το δικαίωμά του να συνοδεύσει τον ανήμπορο εκλογέα. Αυτό όμως που θα πρέπει να γίνεται είναι η είσοδος στο παραβάν του εκλογέα με το δικαστικό αντιπρόσωπο. Ο εκλογέας του ψιθυρίζει στο αυτί την προτίμησή του σε συνδυασμό και υποψηφίους και βγαίνουν μαζί από το παραβάν.

Όταν λήξει η εκλογική διαδικασία, μετρώνται οι φάκελοι εντός της κάλπης και γίνεται έλεγχος του αριθμού τους με τις αντίστοιχες διαγραφές στον εκλογικό κατάλογο. Όσες οι διαγραφές τόσοι και οι φάκελοι. Στη συνέχεια ανοίγονται και γίνονται στοίβες των συνδυασμών, λευκών και ακύρων ψηφοδελτίων παρουσία εκπροσώπων συνδυασμών.

Γίνεται πρώτα η καταμέτρηση των ψηφοδελτίων και στη συνέχεια από κάθε στοίβα συνδυασμών οι γραμματείς σημειώνουν τους σταυρούς των υποψηφίων. Η διαδικασία λήγει μόλις έχουν καταγραφεί τα αποτελέσματα για κάθε ένα ξεχωριστά των συνδυασμών και των υποψηφίων όλων των συνδυασμών.

Κατά τη διάρκεια αυτή ο δικηγόρος επιβλέπει την καταμέτρηση και την ορθή καταγραφή των στοιχείων και σφραγίζει τις σελίδες του βιβλίου που καταχωρούνται τα εκλογικά αποτελέσματα. Επίσης, μέσω κινητού ή υπολογιστή στέλνει στο υπουργείο τα αποτελέσματα στο υπουργείο εσωτερικών.

Όταν λήξει η καταμέτρηση, υπογραφές και σφραγίδες, οφείλει εντός ημέρας ή το αργότερο την επομένη να προσέλθει στο δικαστήριο, όπου εκεί αφήνει το σάκο με το εκλογικό υλικό, το οποίο ελέγχεται από δικαστή κυρίως ως προς την ορθή και λεπτομερειακή καταγραφή των αποτελεσμάτων.

Ο δικηγόρος τελειώνει εφόσον παραλάβει βεβαίωση.

Ένα στοιχείο που είναι άγνωστο στο ευρύ κοινό είναι η δύναμη του δικηγόρου εντός της αίθουσας κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας. Μπορεί για παράδειγμα να επιτάξει τυχαία εκλογείς και να τους κρατήσει μέχρι το τέλος της εκλογικής διαδικασίας εάν δεν έχει εφορευτική επιτροπή ή γραμματείς για να τον βοηθήσουν. Μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας και την αποβολή κάποιου στην περίπτωση που το κρίνει απαραίτητο. Επιβλέπει την ορθή και ασφαλή τήρηση της εκλογικής διαδικασίας και την προστατεύει από νοθεία ή καλποθηρία.  

Το παρόν κείμενο περιγράφει ακροθιγώς την εκλογική διαδικασία και δεν υποκαθιστά τις οδηγίες του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με τη διαδικασία και τους δικαστικούς αντιπροσώπους.

Κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για να μάθεις πού ψηφίζεις

👉https://www.ypes.gr/mathe-poy-psifizeis-forma

Αποδοχή κληρονομίας επ’ωφελεία απογραφής

Το άρθρο 1902 του Αστικού Κώδικα περιγράφει μια διαδικασία, που σε πολλούς φαίνεται «ανούσια», αλλά λόγω των οικονομικών συνθηκών έχει αναβιώσει και μπορεί να προσφέρει ανακούφιση σε όσους έχουν ήδη πολλά οικονομικά βάρη ή δεν επιθυμούν να «φορτωθούν» περισσότερα. Πρόκειται για την αποδοχή κληρονομίας επ’ωφελεία απογραφής.

Πέθανε, λοιπόν, ο παππούς ή ένας μακρινός συγγενής; Εφόσον είστε ενήλικες, τότε μπορείτε με μια απλή αίτηση στο Ειρηνοδικείο, της περιφέρειας του οποίου πέθανε ο συγγενής, να αποποιηθείτε εντός τετραμήνου από του θανάτου. Η αποποίηση περιλαμβάνει το σύνολο της περιουσίας και δε λειτουργεί επιλεκτικά. Δηλαδή, δεν μπορείτε να αποποιηθείτε μόνο το σπίτι, που έχει αυξημένο ΕΝΦΙΑ, αλλά να αποδεχθείτε τον τραπεζικό λογαριασμό, που γνωρίζετε ότι έχει κάποιες χιλιάδες ευρώ.

Όμως, στην περίπτωση που εμπλέκονται ανήλικοι, για παράδειγμα ανήλικα εγγόνια του παππού, τότε η διαδικασία είναι λίγο πιο σύνθετη. Η αρχή γίνεται με αποποίηση των γονέων, εντός τετραμήνου από του θανάτου, αλλά οι γονείς ή οι κηδεμόνες θα πρέπει να αιτηθούν και την αποδοχή της κληρονομίας επ’ωφελεία απογραφής στο όνομα και για λογαριασμό των τέκνων τους.

Οι δύο προηγούμενες αιτήσεις μαζί με μια σειρά επιπλέον πιστοποιητικών, όπως ενδεικτικά, εγγυτέρων συγγενών, αποτελούν το σύνολο των εγγράφων, που θα κατατεθούν  στο φάκελο της εκουσίας ενώπιον του Ειρηνοδικείου.

Είναι, επομένως, μια δικαστηριακή διαδικασία, που «τρέχει» γρήγορα. Στην αίτηση θα πρέπει να αναφέρονται επίσης τα ονόματα δύο λογιστών και ενός συμβολαιογράφου, ο οποίος και θα συντάξει την τελική πράξη, που, στην ουσία θα είναι η κατάσταση παθητικού και ενεργητικού του τεθνεώτος συγγενούς.

Η συμβολαιογραφική αυτή πράξη, αφού υπογραφεί από τους εμπλεκομένους, τότε θα πρέπει να κατατεθεί στο Ειρηνοδικείο αλλά και να γνωστοποιηθεί τόσο σε Εφορία και ασφαλιστικό οργανισμό. Εφόσον, υφίσταται ενεργητικό αυτό θα πρέπει να αποδοθεί χρηματικά μέσω πλειστηριασμού στον οργανισμό, όπου υφίστανται χρέη. Το ενεργητικό, αφού καλυφθούν τα χρέη, αποδίδονται στους ανηλίκους, όταν ενηλικιωθούν.

Ηλεκτρονική απάτη

 Ο μέσος καταναλωτής είναι εξοικειωμένος με τις συναλλαγές μέσω διαδικτύου. Ωστόσο, είναι πολλές οι φορές, αντίστοιχα, που κάποιος μπορεί να πέσει θύμα ηλεκτρονικής απάτης. Η πιο συνηθισμένη περίπτωση λέγεται phising και συνήθως εμφανίζεται υπό τη μορφή ενός ηλεκτρονικού μηνύματος, στο οποίο μάς ζητείται να ενημερώσουμε τα στοιχεία του λογαριασμού μας γιατί αυτός έχει δεχτεί κυβερνοεπίθεση. Συνήθως, στο ηλεκτρονικό αυτό μήνυμα εμφανίζεται και το λογότυπο της τράπεζάς μας ή του οικονομικού οργανισμού, για παράδειγμα Εφορία, για να είναι πιο αληθοφανές το αποτέλεσμα.

  

Εξ’αρχής, θα πρέπει να πούμε το εξής απλό: ότι καμία τράπεζα, καμία εφορία, κανένας οικονομικός οργανισμός γενικά δεν πρόκειται να στείλει ηλεκτρονικό μήνυμα, με το οποίο θα ζητά την καταγραφή των προσωπικών στοιχείων, που συνδέονται με τον τραπεζικό  λογαριασμό του οφειλέτη.

Οι τράπεζες, εφόσον, υπάρχει κάποιο ζήτημα προς διευθέτηση τηλεφωνούν στον οφειλέτη και ζητούν από αυτόν να προσέλθει σε κάποιο υποκατάστημα. Οι κρατικοί οικονομικοί και ασφαλιστικοί οργανισμοί πλέον έχουν τους δικούς τους ιστοτόπους, τους οποίους ο οφειλέτης μπορεί να επισκεφτεί με τα στοιχεία του λογαριασμού του και να ενημερωθεί αναλόγως.

Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που πέσουμε θύματα ηλεκτρονικής απάτης; Η πρώτη ενέργεια είναι η επίσκεψη σε κάποιο υποκατάστημα της τράπεζάς μας και να προβούμε στις κάτωθι απαραίτητες ενέργειες:

1.       Έγγραφη αμφισβήτηση της συναλλαγής

2.       Ακύρωση των χρεωστικών καρτών

Η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει το ποσό της συναλλαγής. Στην περίπτωση που δεν προβεί άμεσα στις απαιτούμενες ενέργειες είναι δυνατή η δικαστική επιδίωξη για την επιστροφή του ποσού σύμφωνα με τα άρθρα 53,55,57 του Νόμου 3862/2010.

(ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών, εφόσον ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών τον ειδοποιήσει αμεληττί, μόλις υποπέσει στην αντίληψή του απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση του μέσου πληρωμών ή η εγκεκριμένη χρήση του, υποχρεούται να επιστρέψει αμέσως στον πληρωτή το ποσό της μη εγκεκριμένης πράξης και εφόσον συντρέχει περίπτωση να επαναφέρει το χρεωθέντα λογαριασμό πληρωμών στην κατάσταση που θα βρισκόταν εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί η μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής)

ΥΓ: Αναμένεται η δημοσίευση νέου νόμου σχετικού με τις απάτες μέσω διαδικτύου εντός του 2023.

Το παρόν δεν αποτελεί νομική συμβουλή