Υποβολή πρότασης για τη δημιουργία εσωτερικού αρχείου "μη αξιόπιστων εργοδοτών".

17.12.2018

Προς

ΔΣ Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Επιστολή με θέμα:

Υποβολή πρότασης για τη δημιουργία αρχείου "μη αξιόπιστων εργοδοτών".

            Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και λοιπά μέλη του ΔΣ του ΔΣΑ,

            απευθύνομαι ενώπιόν σας, προκειμένου να θέσω υπόψη σας ένα ζήτημα, που όλοι γνωρίζετε είτε από προσωπική εμπειρία είτε από περιγραφές. Πρόκειται για την ανασφάλεια, που οι περισσότεροι συνάδελφοί μας βιώνουν καθημερινά στον εργασιακό τους χώρο, και, κυρίως, όσοι δικηγόροι βρίσκονται σε καθεστώς έμμισθης εντολής με νομικό πρόσωπο, οποιασδήποτε μορφής.

           

             Η εργοδοτική συμπεριφορά τόσο ως προς την ανάθεση ενός έργου όσο και ως προς το ζήτημα της ακριβόχρονης εκπλήρωσης της αμοιβής είναι δύο δεδομένα, που θα πρέπει να απασχολούν σοβαρά τον κλάδο μας.

           

            Προς αυτήν την κατεύθυνση, θα ήθελα να σας υποβάλω την εξής πρόταση. O δικηγόρος, λοιπόν, που πρόκειται να υποβάλει το βιογραφικό του για πιθανή συνεργασία σε νομικό πρόσωπο, θα πρέπει να γνωρίζει εξαρχής με ποιον συναλλάσσεται και κατά πόσο αυτός ο φορέας είναι αξιόπιστος ή όχι.

           

            Γι'αυτό, προτείνω να δημιουργηθεί ένα αρχείο-μητρώο "μη αξιόπιστων εργοδοτών", και στην περίπτωση που τυχόν υπάρχει καταγγελία κατά αυτού του φορέα, ο υποψήφιος δικηγόρος να το γνωρίζει εξαρχής και να είναι υποψιασμένος.

           

            1. Το αρχείο αυτό θα είναι μόνο για εσωτερική χρήση των διαπιστευμένων  μελών του ΔΣΑ και θα τηρείται είτε σε φυσική μορφή είτε σε ψηφιακή, με τις αντίστοιχες δικλείδες ασφαλείας, σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη και  την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

            2. Θα εξετάζεται μόνο ενώπιον επιφορτισμένου υπαλλήλου και κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου με την καταβολή ή μη συμβολικού τιμήματος.

            3.  Δε θα έχει καμία αξία ενώπιον δικαστικής ή άλλης διοικητικής αρχής,

            4.  Κανείς δε θα μπορεί να πάρει αντίγραφο ή να βγάλει φωτογραφία

            5. Θα επάγονται ποινικές κυρώσεις από το ΔΣΑ στην περίπτωση κακόπιστης χρήσης του.

            6.  Το μητρώο αυτό θα είναι αλφαβητικό, ανάλογα με το όνομα του φορέα,

            7. θα περιέχεται σε αυτό, το αρχείο, αναφορά του καταγγέλλοντος δικηγόρου,  ο οποίος, για την αξιοπιστία της καταγγελίας θα πρέπει να καταθέτει έκθεση συμβάντος και λεπτομερούς περιγραφής της εμπειρίας του.

            8. Με τον εμπλουτισμό αυτού του αρχείου, θα προκύψει μία βάση δεδομένων, σύμφωνα με την οποία ο δικηγόρος θα είναι ενήμερος και υποψιασμένος για το ποιόν του υποψηφίου εργοδότη του και θα είναι σε θέση να λάβει τις προφυλάξεις του.

            9. Η αξιολόγηση του φορέα θα σχετίζεται με το πλήθος των αρνητικών αναφορών και επάγεται ότι όσο λιγότερες είναι οι αρνητικές αναφορές τόσο   πιο αξιόπιστος είναι ο φορέας ως προς την καταβολή της αμοιβής και γενικά της ποιότητας της συνεργασίας.

           

            Ο δικηγόρος φημίζεται για την πολυμάθειά του αλλά στο επίπεδο των συντεχνιακών του κεκτημένων θα πρέπει να ξεκινήσει μια πιο οργανωμένη προσπάθεια, κυρίως ως προς το ζήτημα της πληροφόρησης και, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη πρόταση, ως προς το ζήτημα της εσωτερικής πληροφόρησης. Διαφορετικά, ελλοχεύει σοβαρά ο κίνδυνος της περαιτέρω υποβάθμισης του ρόλου μας και της επιπλέον υποτίμησης του έργου και της αμοιβής μας.

            Με την ελπίδα ότι θα εξετάσετε την πρόταση, όπως της αρμόζει, σας εύχομαι καλή συνέχεια στο έργο σας.

            Με τιμή,

            Γιώργος Σωτηρόπουλος, Δικηγόρος

            LLM Εμπορικού και Τραπεζικού Δικαίου

            Πανεπιστημίου Fordham Νέας Υόρκης.

           

            Πλάτωνος 14, 15234, Χαλάνδρι

                       

            ΑΜ ΔΣΑ: 32579.

           

Η νομική διάσταση της φιλίας

Προβληματισμός: ο -Χ- δικηγόρος μαθαίνει ότι ο αντίδικός του, δικηγόρος, -Ψ-, είναι φίλος με το δικαστή, που δικάζει την υπόθεσή του, στο Facebook. Αποτελεί αυτό βάσιμο λόγο να ζητήσει ο -Χ- την εξαίρεση του δικαστή;

Στο παραπάνω ερώτημα απάντησε πολύ καθαρά το ανώτατο δικαστήριο της Πολιτεία της Φλόριντα στην Αμερική. Η απόφαση ήταν αρνητική, αλλά με κάποιες κατευθυντήριες, που θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι δικαστές. Η αγωγή, λοιπόν, κατατέθηκε με το επιχείρημα ότι η φιλία του ενός δικηγόρου με δικαστή στο Facebook δημιουργεί υπόνοια μεροληψίας και προκαλεί ανασφάλεια δικαίου. Η απόφαση του δικαστηρίου δίνει και τον ορισμό της πραγματικής φιλίας αλλά και της φιλίας στο Facebook. Επιπλέον, παρέχει και συμβουλές προς τους δικαστές για το τι θα πρέπει να προσέχουν και σε ποιο βαθμό.

Έτσι, η πραγματική φιλία είναι αυτή μεταξύ δύο ατόμων, που το ένα επιθυμεί την παρουσία του άλλου, επιδιώκει την πραγματική επαφή μαζί του και επιθυμεί το καλύτερο. Βέβαια, δεν είναι μόνο η ανθρώπινη επαφή, αλλά μπορεί να είναι και μία απλή κοινωνική γνωριμία, μέσω του ιδίου κύκλου ατόμων. Από την άλλη πλευρά, η φιλία στο Facebook, δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτήν στον πραγματικό κόσμο. Είναι πιο απομακρυσμένη και πιο "ανέξοδη" γιατί ο φίλος στο Facebook μπορεί να είναι μακρυά ή μπορεί απλώς να είναι μια κοινωνική επαφή και τίποτα περισσότερο.

Σύμφωνα, με την τελευταία συλλογιστική, το απομακρυσμένο και απόμακρο μιας φιλίας στο Facebook, είναι και αυτή που επικράτησε στο σκεπτικό της απόφασης και τελικώς απορρίφθηκε το αίτημα του δικηγόρου, που ζήτησε την εξαίρεση του δικαστή λόγω φιλίας του στο Facebook με τον αντίδικο δικηγόρο.

Παρόλα αυτά, ένας από τους δικαστές, που ήταν μέλος της πλειοψηφούσας άποψης, επέστησε την προσοχή στους δικαστές και ειδικά στους νέους, που εκ των πραγμάτων είναι μέλη στο Facebook, να προσέχουν τις φιλίες τους και είτε να απενεργοποιούν το λογαριασμό τους είτε να σβήνουν τις φιλίες τους με δικηγόρους.

Σε κάθε περίπτωση, μια φιλία στο Facebook σίγουρα δεν αποτελεί πραγματική φιλία και στον πραγματικό κόσμο, όπως και μια κοινωνική γνωριμία στον πραγματικό κόσμο δεν αποτελεί κατ'ανάγκην και πραγματική φιλία. Ωστόσο, η υπόνοια και μόνο φιλίας του δικαστή με το δικηγόρο προκαλεί υποψίες και δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου. Θα ήταν προτιμότερο να υπάρχει εξαίρεση ακόμα και στην περίπτωση της απομακρυσμένης και απόμακρης φιλίας στο Facebook, από το να δημιουργείται η καχυποψία στον πολίτη περί παραδικαστικού κυκλώματος με τη σφραγίδα ενός μέσου κοινωνικής δικτύωσης.

 Πηγές

·        1.  justina. gr

·        2. Απόφαση: Florida Supreme Court No SC 17-1848

Δικηγόρος: λειτούργημα; επάγγελμα; ή διεκπεραιωτής διοικητικών υποθέσεων;

Τον Ιανουάριο του 2010, στη Νέα Υόρκη, ο δικηγόρος, που έκανα την  "άσκησή" μου έστειλε μέσω ιμέιλ μία αγωγή 50 σελίδων στο δικαστήριο. Μερικά λεπτά αργότερα το σύστημα του έστειλε έναν αριθμό πρωτοκόλλου για επιβεβαίωση. Ούτε χρειάστηκε να περιμένει στην ουρά, ούτε να επιδώσει με δικαστικό επιμελητή. Όταν τον ρώτησα εάν θα χρειαστεί να πάμε στο δικαστήριο για να καταθέσουμε, μου απάντησε με μια αφοπλιστική απλότητα "Για ποιο λόγο;"

Ασκώ ενεργή δικηγορία από το Σεπτέμβριο του 2010 στην Ελλάδα και με τρανταχτή εξαίρεση την ηλεκτρονική έκδοση γραμματίου ή το "Σόλωνα", διαπιστώνω, μάλλον με αγανάκτηση περισσότερο, παρά με λύπη το πόσες χαμένες εργατοώρες καταναλώνονται στην αναμονή για μια κατάθεση δικογράφου, έκδοση πιστοποιητικού, παραίτηση από ένδικα μέσα και η λίστα μακραίνει. Θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει ότι όλα αυτά γίνονται για την ασφάλεια του συστήματος, αλλά τέτοιο ανασφαλές σύστημα με τόσα πιστοποιητικά και γραμματοσημάκια;

Εξαιτίας των παραπάνω, αναρωτιέμαι εάν τελικώς η ενάσκηση δικηγορίας είναι λειτούργημα ή επάγγελμα ή διεκπεραίωση διοικητικών υποθέσεων. Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η δικηγορία είναι ένα επάγγελμα σαν όλα τα υπόλοιπα. Απαιτεί ειδικές γνώσεις για την εκτέλεσή του και αντίστοιχη ευθύνη. Όχι όμως κάτι παραπάνω από αυτό.

Λειτούργημα δε θεωρώ ότι είναι γιατί διαφορετικά, και εμείς όπως οι κληρικοί, θα πληρωνόμασταν από το κράτος ή θα υπείχαμε θέση ψυχολόγου. Μάλλον ο όρος είναι αποτέλεσμα lobbying των δικηγόρων της παλαιάς κοπής.

Σε πολλές περιπτώσεις, το επάγγελμα τείνει να υποβαθμιστεί σε απλή διεκπεραίωση διοικητικής διαδικασίας αποδεικνύοντας την αναποτελεσματικότητα του κράτους για λιγότερη γραφειοκρατία ή ορθό επιμερισμό των εργασιών του.

Εάν λάβουμε υπόψη μας τα δεδομένα του εξωτερικού, θα διαπιστώσουμε ότι το δικαστήριο ακόμα και για ένα δικηγόρο είναι δυσπρόσιτο, τη στιγμή που η εξωδικαστική επίλυση των διαφορών αποτελεί μάλλον τον κανόνα παρά την εξαίρεση.

Η Ελλάδα με τη μεγαλύτερη αναλογία δικηγόρων σε σχέση με τον πληθυσμό της στην Ευρώπη θα έπρεπε να είχε από τα πιο λειτουργικά συστήματα ενδεχομένως στον κόσμο. Παρόλα αυτά διαπιστώνουμε ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτή η βαρυθυμία του συστήματος παρασέρνει και το δικηγόρο. Τον υποβαθμίζει στα μάτια του εντολέα, περιορίζει τον κύκλο εργασιών του και δημιουργεί μία εντύπωση χρονοβόρας και δυσκίνητης διαδικασίας, που με τη σειρά της προκαλεί αρνητικά και το αίσθημα δικαίου του "μέσου και συνετού ανθρώπου".

Εάν θα θέλαμε, συνεπώς, να αναβαθμίσουμε το επάγγελμα ενδεχομένως θα έπρεπε να ανατρέξουμε στη λειτουργικότητα του συστήματος, ώστε αυτή να γίνει ταχύτερη και πιο απλοποιημένη, αλλά και να μεριμνήσουμε ώστε να μην "παραγοντίζουμε" στον εντολέα, γιατί δεν είναι σκοπός μας να χαϊδολογούμε το παιδάκι που του πήραν το παγωτό αλλά να υποβάλουμε τις πραγματικές συνθήκες ενώπιόν του με σκοπό αυτός να έχει μια βεντάλια αποτελεσμάτων ώστε να ξέρει τι ρεαλιστικά να περιμένει. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι η ανύψωση του κύρους στα πραγματικά του επίπεδα και όχι περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που του αρμόζει.

Ο manager μπαίνει από το παράθυρο στο Δημόσιο Τομέα

Ο Κανονισμός 679/2016, για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων, εισάγει τη γενική υποχρέωση του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα να προφυλάσσει, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων είτε με τη μορφή ψηφιακού ή φυσικού αρχείου. Η συμμόρφωση με τον Κανονισμό είναι επιτακτική τόσο για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση, όσο και για ολόκληρο το Δημόσιο Τομέα.

Μπορεί, βέβαια, η συμμόρφωση αυτή να επιβάλλεται σε μια δυσχερή οικονομική κατάσταση για την Ελλάδα, αλλά τα οφέλη της μακροπρόθεσμης  εφαρμογής του εν λόγω Κανονισμού θα είναι πολλαπλά, τόσο για τα υποκείμενα των δεδομένων, δηλαδή όλους εμάς, αλλά και για τους υπευθύνους επεξεργασίας των δεδομένων, δηλαδή αυτοί που επεξεργάζονται τα δεδομένα μας, ήτοι όλοι οι οργανισμοί  του Δημοσίου. Τα οφέλη για τους πολίτες θα είναι η καθολική και σε βάθος προστασία των προσωπικών δεδομένων τους, αλλά και για τον ίδιο το Δημόσιο Τομέα θα είναι, σε ευρεία έκταση, αλλαγή λειτουργίας και αναβάθμισης των υπηρεσιών του.

Μία από τις βασικές καινοτομίες του Κανονισμού είναι η θεσμοθέτηση του Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων, που σε κάθε δημόσιο οργανισμό είναι επιτακτική η παρουσία του. Σύμφωνα με τα άρθρο 39 του Κανονισμού ο Υπεύθυνος Προστασίας(DPO) έχει ενημερωτικό και συμβουλευτικό ρόλο,  παρακολουθεί την πορεία συμμόρφωσης του οργανισμού με το πνεύμα του Κανονισμού και αποτελεί το συνεκτικό κρίκο μεταξύ του οργανισμού και της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σύμφωνα δε με το άρθρο 37 παρ. 5 ο Υπεύθυνος Προστασίας έχει εμπειρογνωσία του Δικαίου και της προστασίας δεδομένων.

Από το πνεύμα των διατάξεων αυτών και των αιτιολογικών σκέψεων του Κανονισμού προκύπτει ότι ο Υπεύθυνος Προστασίας είναι ένας "οιονεί manager", που επιβλέπει και προωθεί τη διαδικασία συμμόρφωσης αλλά, και όταν αυτή ολοκληρωθεί, την παρακολουθεί επισταμένα. Είναι ένας τεχνοκράτης, που δεν είναι ουσιαστικό μέρος του οργανισμού. Σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα, δεν έχει δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, για παράδειγμα,  αλλά είναι λειτουργικά ανεξάρτητος. Σκοπός του έργου του είναι η ευρρυθμία του οργανισμού στο επίπεδο της ασφαλούς προστασίας των δεδομένων αλλά και η υποχρέωσή του να λογοδοτεί(αρχή λογοδοσίας και διαφάνειας) τόσο στην εποπτεύουσα αρχή όσο και στα υποκείμενα των δεδομένων, δηλαδή τους πολίτες.

Τίθεται, φυσικά, ο προβληματισμός της αποδοχής του από το ίδιο το σώμα του δημοσίου οργανισμού, δηλαδή τους υπαλλήλους, και κατά πόσο αυτοί θα τον χαρακτηρίσουν "συνάδελφο" αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες και κατά πόσο θα αποτελέσει στην αντίληψή τους "γραφείο παραπόνων" ή θα ιδωθεί από αυτούς σαν μία διαφανής διαδικασία για την παροχή προστασίας, που θα ενδυναμώσει την αίσθηση του "αναφέρεσθαι επί των αρχών".

Συνεπώς, μπορεί ο Δημόσιος Τομέας να είχε αντιδράσει στο παρελθόν στην τοποθέτηση manager, ειδικά στα νοσοκομεία, αλλά οι τεχνολογικές εξελίξεις "σπρώχνουν" το Δίκαιο να αναπροσαρμοστεί και να θεωρήσει επιτακτική την τοποθέτησή τους, σε αρχικό στάδιο, τουλάχιστον, στον τομέα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Ο manager, λοιπόν, μπήκε από το παράθυρο και κανείς δεν μπορεί να τον διώξει, γιατί η παρουσία του είναι επιτακτική, λόγω της φύσης του Κανονισμού, που αποτελεί το ανώτατο νομοθέτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγές

Αιτιολογική Σκέψη Κανονισμού 679/2016

Κανονισμός 679/2016